11 november 1918. Een wapenstilstand maakt een eind aan een oorlog die miljoenen jonge mensen van diverse origine de dood injaagde. Arbeiders vochten tegen arbeiders. Allen zijn ze slachtoffer van de rivaliteit tussen grootmachten en de economische belangen van de heersende elites die strijden over de toegang tot grondstoffen en afzetmarkten.

Iedereen lijkt het er over eens. ‘Nooit meer oorlog’. De getuigenis van de vredeswil prijkt vandaag nog op het officieel Vlaamse vredesmonument aan de Ijzer. Maar honderden oorlogen en vele miljoenen doden later lijkt die les nog slechts een vage herinnering.

De militaire uitgaven stijgen al enkele jaren opnieuw

Wereldwijd geven de landen 1.700 miljard dollar uit aan hun militaire apparaten. Meer dan de helft daarvan is op conto van de NAVO-lidstaten. Ze willen hun defensiebudgetten de komende jaren met nog vele miljarden optrekken tot minstens 2% van het Bruto Binnenlands Product. Voor België betekent dit meer dan een verdubbeling.

Ook de EU, die in 2012 nog de Nobelprijs voor de Vrede kreeg, draagt bij tot de militarisering. Voor het eerst in haar bestaan maakt ze miljarden euro’s vrij voor militair onderzoek en gezamenlijke militaire aankopen. De Europese verantwoordelijken zeggen openlijk dat ze de defensie-industrie willen versterken en concurrentiëler maken.

De Belgische regering heeft er zich inmiddels (een luttele 3 weken voor de wapenstilstand nota bene) toe geëngageerd om 9,2 miljard euro uit te geven aan nieuwe wapens, waaronder de aanschaf van F-35 gevechtsvliegtuigen. Gevechtsvliegtuigen zaaien dood en verderf onder de burgerbevolking in tal van conflictgebieden. Diezelfde gevechtsvliegtuigen moeten in tijden van oorlog de atoombommen inzetten die in Kleine Brogel staan opgesteld. Met haar weigering om het nieuwe VN- Verdrag voor een verbod op kernwapens te tekenen draagt onze regering bij aan de nieuwe nucleaire wapenwedloop.

Hoog tijd om de les van de geschiedenis te leren

Vrede bereik je niet door bewapening. Kernwapens bedreigen mens en planeet. Europese wapens voeden de conflicten en de terreur die mensen moeten vluchten. Groeiende militaire uitgaven zorgen voor onveiligheid. Ze slorpen de budgetten op die we dringend nodig hebben om de menselijke veiligheid te verbeteren: sociale zekerheid, klimaatmaatregelen, armoedebestrijding, …

Op 11 november willen we geen loze vredesbeloften meer horen. Er moet een einde gemaakt worden aan de oorlogswaanzin. Wat we nodig hebben is ontwapening en politieke dialoog. Onze regering moet investeren in mensen, niet in wapens.

Ontwapen om te ontwikkelen!