Op zaterdag 19 oktober werden landbeschermers Kanahus Manuel en Isha Jules door de Koninklijke Bereden Politie van Canada (RCMP) gearresteerd voor het vermeend “lastigvallen” van wegenwerkers in het territorium van het inheemse Secwepemc-volk in de Canadese provincie British Columbia.

Manuel en Jules zijn leden van Tiny House Warriors, een groepering die zich verzet tegen de geplande constructie van de Trans Mountain-teerzandpijpleiding. Deze pijpleiding zou 890.000 vaten olie per dag moeten transporteren en 518 kilometer van het Secwepemc-territorium doorkruisen.

Een perbericht van Tiny House Warriors stelt dat Manuel en Jules “gestopt waren om de wegenwerkers te zeggen dat ze geen toestemming hadden van de Secwepemc om gebieden af te vlaggen ter voorbereiding van de wegenwerken”.

Rond de arrestatie en de nasleep ervan rezen er een aantal bekommernissen: Manuels pols werd tijdens de arrestatie gebroken, maar ze werd pas 10 uur later naar een hospitaal gebracht. Beide activisten werden 200 km vervoerd achteraan in een politiebusje dat gedetacheerd was aan de RCMP, zonder toegang tot juridische bijstand of medische hulp. Het duurde 5 uur alvorens ze een advocaat mochten raadplegen en ze werden in hechtenis gehouden tot de ochtend van maandag 21 oktober, wat als irregulier beschouwd wordt.

De originele klacht was dat de landbeschermers de arbeiders “lastigvielen”. De RCMP zei later dat de arbeiders klaagden dat ze “gestoord” werden. Nu lijkt het erop dat Manuel en Jules aangeklaagd worden voor intimidatie. De activisten werden vrijgelaten onder voorwaarden. Ze mogen geen maskers dragen, moeten de vrede bewaren en mogen pijplijnwerkers niet hinderen.

De landbeschermers zijn gekant tegen de 'mannenkampen' die op hun territorium gebouwd worden om de constructie van de teerzandpijplijn te faciliteren. Zoals James Anaya, de voormalige Speciale Rapporteur voor de Rechten van Inheemse Volkeren van de VN opmerkte: “Inheemse vrouwen melden dat de influx van arbeiders in de inheemse gemeenschappen ten gevolge van ontginningsprojecten ook geleid heeft tot een toename van incidenten van seksuele intimidatie en geweld, waaronder verkrachting en aanranding”.

De Verklaring van de Secwepemc Vrouwen Tegen Kinder Morgan Mannenkampen stelt: “Het water van onze grond en het water in onze lichamen creëren en ondersteunen onze naties. Het koloniale bedrijfssysteem van de extractie van hulpbronnen steunt op het verbonden geweld van het vernietigen van onze gronden en het schenden van onze lichamen”.

Inheemse landbeschermers lopen overal ter wereld risico voor het verdedigen van hun territoria en het milieu tegen de extractivistische industrieën. De Speciale Rapporteur van de VN, Victoria Tauli-Corpuz, verklaarde: “Ik ben op de hoogte van honderden gevallen van criminalisering uit bijna elke hoek van de wereld. Deze aanvallen -zij het fysiek of juridisch- zijn een poging om het zwijgen op te leggen aan de Inheemse Volkeren die hun oppositie uiten tegen projecten die hun levensonderhoud en culturen bedreigen”.

Tauli-Corpuz raadde een aantal maatregelen aan, waaronder:

1- De creatie en versterking van programma's gericht op de bescherming van Inheemse volkeren.

2- Snel en onpartijdig onderzoek naar alle gewelddadige aanvallen op verderdigers van de rechten van Inheemse Volkeren en een nultolerantie-benadering van geverifieerde aanvallen.

3- De aanpassing van de wetgeving en het beleid om de inheemse verdedigers en gemeenschappen expliciet te ondersteunen.

4- Toezicht op alle grootschalige ontwikkeling in Inheemse territoria.

Peace Brigades International-Canada gelooft dat mensenrechtenverdedigers essentiële actoren zijn in het promoten van sociale en milieurechtvaardigheid en benadrukt het respect voor de mensenrechtennormen in de context van grootschalige economische projecten.

Brent Patterson is directeur van PBI-Canada