Image
Lobby je een weg naar een hoge koolstof economie
Foto: Mateusz Włodarczyk on wikipedia
Lobby je een weg naar een hoge koolstof economie
3 minuten

Een paar dagen voor het einde van de klimaatonderhandelingen van november 2013 in Warschau hadden we er genoeg van. Milieubewegingen, Noord-Zuidbewegingen en het international vakverbond stapten een paar dagen voor het einde van de onderhandelingen, uit het onderhandelingsproces. We waren tot op het bot verontwaardigd. Verontwaardigd omdat de top op weg was om bijna niets te gaan opleveren (een voorgevoel dat trouwens werd bevestigd: het resultaat is mager en broos). Maar ook verontwaardigd omdat de grote lobby van de vervuilende industrie zonder schroom haar tentakels in dit proces kon slaan. Daarom is er dringend nood aan een aantal spelregels.

Gastland Polen en vervuilende megabedrijven waren partners in ‘climate crime’. Polen liet deze 19de klimaattop zo goed als volledig sponseren door 11 grote internationale steenkool-, staal- en mijnbedrijven. Zo nam Arcelor Mittal de conferentieruimte voor zijn rekening. Maar ook BMW, PGE, Alstom, LOTOS, General Motors en Emirates Airlines waren van de partij. In ruil kregen ze een aantal ongeziene voordelen. Parallel met de klimaattop werd een steenkooltop georganiseerd, steenkool werd als centraal onderdeel van een oplossing voor de klimaatverandering gepromoot, de logo’s van Emirates Airlines en LOTOS sierden de conferentieruimtes en de lobby van deze bedrijven kregen een gegarandeerde toegang tot de informele sessies en de hooggeplaatste onderhandelaars. En vooral dit laatste is problematisch. 

Geloofwaardigheid

Het is niet zo dat bedrijven geen rol te spelen hebben in de klimaatonderhandelingen. Integendeel. We hebben nood aan groene en innovatieve bedrijven, groene jobs en nieuwe technologieën. Zonder bedrijven mee aan boord te nemen in de zoektocht naar een oplossing, zal het niet lukken. Wat wel problematisch is, is de invloed van de goed georganiseerde lobby van megaconcerns. Ze zijn succesvol, opereren vaak op een onzichtbare manier en hebben aanzienlijke middelen ter beschikking. Deze lobbygroepen bagatelliseren de gevolgen van een economie op basis van fossiele brandstoffen en strooien lof in het rond over nieuwe technieken zoals schaliegas en 'carbon capture and storage' (CO2-afvang en -opslag). De bedrijven waarvoor ze werken zijn de grootste producenten van broeikasgassen en velen van hen strijken miljoenen op via het kopen en verkopen van emissierechten. Deze fossiele energiegiganten hebben veel te verliezen bij een koolstofarme economie op basis van hernieuwbare energiebronnen. De vervuilende industrie en haar lobby-machine met open armen ontvangen, is de deur tot mislukking wagenwijd openzetten. 

Onverzoenlijk conflict

Het behoeft geen uitleg dat dit huwelijk tussen een gastland van de klimaatonderhandelingen en de vervuilende bedrijven desastreus is voor de geloofwaardigheid van het VN-klimaatproces. De relatie tussen de industrie van fossiele brandstoffen enerzijds en het klimaatverdrag (UNFCCC) anderzijds, heeft daarom dringend nood aan een aantal regels. Regels die ervoor zorgen dat het geven van onbeperkte toegang en invloed aan bedrijven en vervuilende industrieën, aan banden gelegd wordt. Regels waar ook het organiserende land van een klimaattop zich toe moet verbinden. Vooral in de wetenschap dat de directe belangen van de vervuilende industrie fundamenteel en onherroepelijk in strijd zijn met een ambitieus klimaatbeleid. 

Het 'Global Compact'-proces van de VN, dat bedrijven wil stimuleren om maatschappelijk verantwoord te ondernemen, erkent dat bedrijfslobby’s een grote struikelblok vormen voor de vooruitgang van het klimaatproces. Global Compact promoot de idee dat de vervuilende sectoren hun lobby-activiteiten vrijwillig aan banden zouden leggen. Maar gezien de urgentie van het klimaatprobleem zijn vrijwillige initiatieven ontoereikend. Het zou ook geen precedent zijn dat een VN-orgaan zelf actie onderneemt. Zo hanteert de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) het principe dat de tabaksindustrie geen rol mag spelen in het volksgezondheidsbeleid wegens het “fundamenteel en onverzoenlijk conflict tussen de belangen van de tabaksindustrie en de belangen van het volksgezondheidsbeleid”. 

Volveremos

De internationale ngo’s en het internationaal vakverbond zullen opnieuw aanwezig zijn op de toekomstige VN-klimaattoppen, zoals die van 2014 in de Peruviaanse hoofdstad Peru. Net omdat we geloven in dit proces. Volveremos. We will be back. Maar laat ons duidelijk zijn. Een proces waarbij de grootste vervuilers achter het stuur mogen zitten, heeft geen zin. 

 

Sarah Lamote is beleidsmedewerker Klimaat bij 11.11.11

 

Meer info: 

http://www.unglobalcompact.org/docs/issues_doc/Environment/climate/Guide_Responsible_Corporate_Engagement_Climate_Policy.pdf 

 

Dit artikel verscheen in ons tijdschrift 'VREDE - Tijdschrift voor internationale politiek' Blijf op de hoogte en abonneer u hier! 
 


Iets fouts of onduidelijks gezien op deze pagina? Laat het ons weten!

Nieuwsbrief

Schrijf je in op onze digitale nieuwsbrief.