Er zijn op enkele dagen tijd al meer dan 600 Palestijnse gewonden gevallen in de opstand die volgde op de dood van 4 Israëli's (onder wie twee kolonisten) in twee afzonderlijke aanslagen van Palestijnse individuen. In een 50-tal gevallen schoot de Israëlische bezettingsmacht met scherp. Daarbij zijn twee jonge Palestijnen gedood, onder wie de 13-jarige Abdel Rahman Shadi van het Aida-vluchtelingenkamp in Bethlehem.
De context van het geweld is de jarenlange kolonisatie en bezetting waar maar geen einde aan komt. Het aantal joodse kolonisten in Palestijns gebied is tussen 2008 en 2014 met een derde toegenomen (van 281.100 naar 370.000) als we Oost-Jeruzalem (dat eveneens bezet gebied is, maar door Israël sinds de wederrechtelijke annexatie in 1980 niet in de Israëlische statistieken wordt opgenomen) niet meetellen. Jarenlange onderhandelingen hebben niets opgeleverd. Israël gebruikte ze om tijd te winnen en de kolonisatie en bezetting van Palestijns gebied te intensifiëren.
Dat frustreert de Palestijnse bevolking die sinds de Olso-akkoorden alleen maar meer controleposten, huizenvernietigingen, joodse nederzettingen en landroof heeft moeten ondergaan. De Palestijnse economie gaat er aan kapot. Deze situatie is onhoudbaar. Maar twee intifada's later beseffen veel Palestijnen dat een volksopstand de repressie doet toenemen. De Israëlische regering maakt er handig gebruik om antiterrorisme maatregelen uit te varen die leiden tot nog meer landroof. Naftali Bennet, de extreemrechtse onderwijsminister in deze Israëlische kolonistenregering, zei op de jongste kabinetsvergadering dat na elke Palestijnse 'aanval' er een nieuwe nederzetting moest worden gebouwd.
Dat verschrikkelijk dilemma – onderhandelen of opstand – kan alleen maar doorbroken worden als de VS en de EU eindelijk het internationaal recht laten primeren en stoppen met hun lippendienst aan een Palestijns staat. Die staat, die ze officieel zeggen voor te staan, wordt elke dag tenietgedaan door de kanker van uitbreidende nederzettingen. De EU veroordeelt ze heel graag, maar ondertussen is het business as usual. Tussen de EU en Israël gaat de economische samenwerking als vanouds voort. De Beneluxlanden hebben zopas in het kader van een nieuwe militaire samenwerking een contract voor 'slimme' vesten toegewezen aan het Israëlisch wapenbedrijf Elbit Systems.
Op 13 oktober zullen we getuige zijn van een voetbalwedstrijd tussen de Rode Duivels en het team van wat niet anders dan een Apartheidsstaat kan worden omschreven. De Brusselse burgemeester heeft inmiddels een geplande vreedzame actie die vooral aandacht vraagt voor de Palestijnse situatie verboden. De flyer die de actie moet vergezellen stelt: “Palestijnse voetbalspelers verhinderd worden naar internationale matchen te reizen, het Palestijnse nationale team niet samen kan trainen, Palestijnse voetbalvelden gebulldozerd en gebombardeerd worden en waar voetballers in de gevangenis zitten zonder proces.” Maar niet dus, als het van de Brusselse burgemeester afhangt.