Een gesprek met vertegenwoordigers van Tayad (organisatie van de moeders van de hongerstakers) leerde ons iets meer over het gevecht dat deze organisatie voert tegen de introductie van de F-type gevangenissen.

Een gesprek met vertegenwoordigers van Tayad (organisatie van de moeders van de hongerstakers) leerde ons iets meer over het gevecht dat deze organisatie voert tegen de introductie van de F-type gevangenissen. De eerste hongerstaking begon op 20 oktober 2000 en sedertdien zijn er al 107 hongerstakers om het leven gekomen. De F-type gevangenissen werden ingevoerd om de oude gevangenissen met grote gemeenschappelijke zalen te vervangen. Tijdens de invallen in verschillende gevangenissen, om de hongerstakingen te breken en de F-type gevangenissen in gebruik te nemen, vielen in november 2000 tientallen doden. Op 20 oktober 2003 begon er opnieuw een hongerstaking en op 4 maart 2004 viel het laatste slachtoffer: Günay Ögrener stak zichzelf in brand omdat ze gedwongen werd opnieuw te eten.

Tayad verwijt vooral de Europese Unie het invoeren van dit type gevangenissen alsook stilzwijgende medeplichtigheid aan de doden.

Ook de TKP (Turkse Communistische Partij) had weinig vleiende woorden over voor de EU. Haar standpunt was duidelijk: een Turkse toetreding is ongewenst omdat Turkije er alleen maar slechter van zal worden op economisch en politiek vlak. De EU wordt gezien als een kapitalistische en imperialistische mogol die de arbeidersklasse geen inspraak geeft in het Europese beleid.

Morgen zijn er gesprekken gepland met mensen van de DÃgus Universiteit en Amnesty International. Hopelijk valt er daar wat positiever nieuws te halen.